Een paar keer per jaar ga ik naar een zogenaamde "branddag".
Geen paniek, we doen heel voorzichtig en steken alleen glas in de vlam.
Samen met andere kralen vriendinnen achter de brander kruipen, elkaar helpen met lastige technieken of iets nieuws uitproberen. En verder natuurlijk heel veel kletsen, thee drinken en lekker eten. Veel kralen worden er niet gemaakt, en toch is de dag altijd weer zo voorbij.
Vorige week kwamen we weer bij elkaar in het prachtige atelier van Erika Nooteboom (
Kralaria).
Met 7 dames de hele dag over glas en kralen mogen babbelen, zonder dat iemand dat vervelend vindt of vraagt of we ook ergens anders over kunnen praten. Heerlijk!
Dit keer was het thema: Zilverglas.
Voor mij nieuwe kleuren glas uitproberen en kijken hoe het glas in de vlam reageert. Langer of korter in de vlam, meer of minder reduceren, wat gebeurt er dan? Zelfs het effect van omgevingstemperatuur en relatieve vochtigheid op de kleur van de kraal wordt besproken. Bladzijden schrijf ik vol in mijn notitieboek.
Het lijken soms wel scheikundeproeven met het notitieboek als labverslag. Dan komen er weer herinneringen aan mijn studie naar boven.
Net als bij scheikunde lukken niet alle proeven, dus niet alle kralen zijn even mooi, maar het is heel leerzaam.
|
Het resultaat van de scheikunde proeven met zilverglas |
|
6 dames heel serieus in discussie over glas |
En dat we serieus kunnen zijn zie je op de volgende foto's.
|
Petra |
Helaas geen foto's van Erika (
Kralaria) en Sandra (
Sansiera) achter de brander.
Na zo'n dag zit ik weer vol ideetjes voor maanden.
Thanks ladies voor weer een geslaagde branddag.